"ਕਿਉਂ"

"ਕਿਉਂ"

ਕਿਸ ਵੱਲ ਹੁਣ ਉਂਗਲ ਕਰਾਂ 
ਕਿਸ ਦਾ ਹੈ ਸਭ ਦੋਸ਼ 

ਅੱਜ ਕਿੰਨੇ ਲੋਕ ਹੀ ਮਰ ਗਏ
ਜੋ ਸਨ ਬਸ ਨਿਰਦੋਸ਼ .......

ਰੋਂਦੀ ਵੇਖੀ ਮਾਂ ਮੈਂ
ਤੇ ਰੋਂਦਾ ਸੀ ਇੱਕ ਬਾਲ
ਚੇਹਰੇ ਉੱਤੇ ਵੇਖਿਆ
ਕੋਈ ਗਹਿਰਾ ਜਿਹਾ ਸਵਾਲ ........

ਸਭ ਦਾ ਚੰਗਾ ਲੋੜੀਏ
ਸਭ ਦੀ ਮੰਗੀਏ ਖੈਰ
ਰੱਬ ਦੇ ਬੰਦਿਆ ਨਾਲ ਭਲਾ
ਦੱਸੋ ਕਾਹਦਾ ਵੈਰ ........

ਦਿਲ ਉਦਾਸ ਹੈ ਅੱਜ
ਤੇ ਸਿੱਲੇ ਸਿੱਲੇ ਨੈਣ
ਜਾਗ ਅਮਰੀਕਾ ਸੁੱਤਿਆ
ਲੁੱਟ ਗਿਆ ਸੁਖ ਚੈਨ........

ਅਗਸਤ ਪੰਜ ਵੀਹ ਸੋ ਬਾਰਾ 

Thanks For visiting my blog.

"ਨਜ਼ਮ -ਆਜ਼ਾਦੀ "

"ਨਜ਼ਮ -ਆਜ਼ਾਦੀ "
ਉਹ ਕਿਸੇ ਮਰਮਰੀ ਅੰਗ ਵਰਗੀ 
ਅਸੀਂ ਕੱਜਲ ਸਿਆਹ ਤੇ ਖਾਕ ਜੇਹੇ 
ਅਸੀਂ ਹੰਢੇ ਵਰਤੇ ਵਕਤਾਂ ਦੇ 
ਉਹ ਕੋਰੀ ਪਵਿੱਤਰ ਪਾਕ ਜੇਹੀ 

ਉਹ ਤੁਰਦੀ ਜਦ ਤਾਂ ਵਕਤਾਂ ਦੇ
ਪੈਰਾਂ ਵਿਚ ਬੇੜੀ ਪਾ ਦੇਵੇ
ਇੱਕ ਭੈੜੀ ਨਿਗਾਹ ਲੁਟੇਰੇ ਦੀ
ਕਿਸੇ ਚੰਦਰੇ ਮਾੜੇ ਸਾਕ ਜੇਹੀ

ਅਸੀਂ ਪਾ ਜੰਜੀਰਾਂ ਜੰਮੇ ਜੀ
ਸਾਡੀ ਪੁੱਛੇ ਕਿਹੜਾ ਬਾਤ ਇੱਥੇ
ਉਹ ਵੱਸਦੀ ਕਿਧਰੇ ਹੋਰ ਰਹੀ
ਅਸੀਂ ਲੱਭਦੇ ਰਹੇ ਦਿਨ ਰਾਤਇੱਥੇ

ਕੁਝ ਪਾਗਲ ਕੀਤਾ ਸਮਿਆਂ ਨੇ
ਕੁਝ ਅਸੀਂ ਸ਼ੁਧਾਈ ਹੋਏ ਹਾਂ
ਉਹ ਲੰਘਦੇ ਰਹੇ ਲਿਤਾੜ ਸਾਨੂੰ
ਉਂਝ ਸਾਡੀ ਮਾਨਸ ਜਾਤ ਇੱਥੇ

ਅਸੀਂ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਏ ਬੰਧਨਾਂ ਚ
ਹੈ ਢਾਡਾ ਹੀ ਕਮਾਲ ਇੱਥੇ
ਉਹ ਢਾਹੁੰਦੇ ਰਹੇ , ਅਸੀਂ ਡਿੱਗਦੇ ਰਹੇ
ਹੈ ਸਮੇਂ ਦੀ ਟੇਢੀ ਚਾਲ ਇੱਥੇ

ਜਾਂ ਅਸੀਂ ਹੀ ਹਾਂ ਕਮਜ਼ੋਰ ਬੜੇ
ਜਾਂ ਉਹ ਹੀ ਜ਼ਾਲਿਮ ਬਾਹਲੇ ਨੇ
ਜੇ ਉਹਨਾਂ ਤੇ ਕੋਈ ਜ਼ੁਲਮ ਕਰੇ
ਅਸੀਂ ਬਣਦੇ ਰਹੇ ਹਾਂ ਢਾਲ ਇੱਥੇ

ਸਾਨੂੰ ਰੋਟੀ ਤੋਂ ਹੀ ਵੇਹਲ ਨਹੀਂ
ਉਹ ਲੁੱਟਣ ਚ ਮਸਰੂਫ ਰਹੇ
ਕਦ ਤੀਕ ਇਹ ਚੱਕਰ ਚਲੂਗਾ
ਲੰਘੇ ਦਿਨ ਮਹੀਨਾ ਸਾਲ ਇੱਥੇ

ਆਓ ਤੁਰੀਏ ਸਾਰੇ ਰਲ ਕੇ ਜੀ
ਉਸਨੂੰ ਫਿਰ ਮੋੜ ਲਿਆਈਏ ਜੀ
ਫਿਰ ਕਰੀਏ ਲੋਕਾ ਅਰਪਣ ਜੀ
ਫਿਰ ਕਰੀਏ ਕੋਈ ਕਮਾਲ ਇੱਥੇ
ਲਾ

Thanks For visiting my blog.

"ਫਿਰ ਜੀ ਕਰੇ "

"ਫਿਰ ਜੀ ਕਰੇ "

ਫਿਰ ਜੀ ਕਰੇ
ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ...
ਘਰ ਦੇ ਬਾਹਰ

ਤੂਤ ਦੀ ਛਾਵੇਂ
ਸ਼ਿਖਰ ਦੁਪਿਹਰੇ
ਟੁੱਟੀ ਜਿਹੀ ਮੰਜੀ ਉੱਤੇ
ਜਿਹਦੀ ਪੈੰਦ ਵੀ ਢਿੱਲੀ
ਹੋ ਗਈ ਹੋਵੇ
ਆਪਣੇ ਸਿਰ ਥੱਲੇ ਬਾਂਹ ਰਖ ਕੇ
ਘੂਕ ਸੁੱਤਾ ਪਿਆ ਹੋਵਾਂ ......
ਤੇ ਨੇੜਿਓਂ ਹੀ ਕੋਈ ਬੰਦਾ
ਸਾਇਕਲ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਉੱਤਰੇ
ਥੱਲੇ ਪੈਰ ਲਾ ਕੇ ..
ਘੰਟੀ ਮਾਰ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਪੁਛੇ
"ਭਾਉ , ਮਾਸਟਰਾਂ ਦਾ ਘਰ ਕਿਹੜਾ ?"

 

Thanks For visiting my blog.

"ਲਕੀਰਾਂ "

"ਲਕੀਰਾਂ "
ਏਨਾ ਸੌਖਾ ਤਾਂ ਨਹੀਂ 
ਹੁੰਦਾ ਲਕੀਰਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਤੁਰਨਾ 
ਪਹਿਲੀ ਲਕੀਰ ਵਿਚ ਵੜ ਕੇ 
ਤੇ ਫਿਰ ਅਖੀਰ ਤੇ ਜਾ ਕੇ 

ਅਗਲੀ ਲਕੀਰ ਵਿਚ 
ਵੜਨਾ ,ਫਿਰ ਉਸ ਲਕੀਰ ਵਿਚ 
ਹੀ ਤੁਰਨਾ , ਇੰਨਾ ਸੌਖਾ ਤਾਂ ਨਹੀਂ !
ਕਦੇ ਕਦੇ ਲਕੀਰਾਂ ਮਿਟਾਉਣ 
ਨੂੰ ਜੀ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤੇ 
ਫਿਰ ਸੋਚਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਜੇ ਲਕੀਰਾਂ 
ਦੇ ਹੋਣ ਤੇ ਤੁਰਨਾ ਇੰਨਾ ਸੌਖਾ ਨਹੀਂ 
ਤਾਂ ਬਿਨਾ ਲਕੀਰਾਂ ਤੋਂ 
ਤੁਰਨਾ ,,,ਵੀ ਤਾਂ ਸੌਖਾ 
ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ .....
ਲਾਲੀ 9/11/2012

Thanks For visiting my blog.

ਹੁਣ ਮੇਰੇ ਇਸ ਹਾਲ ਦੀ

ਹੁਣ ਮੇਰੇ ਇਸ ਹਾਲ ਦੀ
ਕਿਹੜਾ ਗਵਾਹੀ ਭਰੇਗਾ ..................
ਮੇਰਿਆਂ ਹੰਝੂਆਂ ਤੋਂ ਹੁਣ
ਕਾਫ਼ਿਰ ਸਿਆਹੀ ਭਰੇਗਾ
ਤੁਬਕਾ ਤੁਬਕਾ ਲੈ ਕੇ

ਫਿਰ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਹੀ ਵਰੇਗਾ
ਹੁਣ ਮੇਰੇ ਇਸ ਹਾਲ ਦੀ ..................

ਹੁਣ ਮੇਰੇ ਇਸ ਹਾਲ ਨੂੰ
ਬੇਹਾਲ ਓਹੀਓ ਕਰੇਗਾ
ਹਾੜ ਦੀ ਤੱਪਦੀ ਹਵਾ ਚ
ਤਨੋਂ ਮਨੋਂ ਜੋ ਠਰੇਗਾ
ਮੇਰੇ ਮਨ ਦੀ ਸੂਰਤ ਨੂੰ
ਜੋ ਆਪ ਹੱਥੀਂ ਘੜੇਗਾ ........
ਹੁਣ ਮੇਰੇ ਇਸ ਹਾਲ ਦੀ ..................

ਚੰਨ ਜੇਹੀ ਸੂਰਤ ਨੂੰ ਟੋਲ
ਮੀਰਾ ਦੀ ਸੀਰਤ ਲਿਆ
ਫੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਗੁੰਦ ਵਾਲਾਂ ਵਿਚ
ਤਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਸਿਰ ਜੜਾ
ਕੁਝ ਵੀ ਕਰ ਲੈ ਮਗਰ
ਓਸ ਮੋਹਰੇ ਕੀਕਣ ਖੜੇੰਗਾ
ਹੁਣ ਮੇਰੇ ਇਸ ਹਾਲ ਦੀ ..................

ਹੁਣ ਮੇਰੇ ਇਸ ਹਾਲ ਦੀ
ਕਿਹੜਾ ਗਵਾਹੀ ਭਰੇਗਾ .................

'ਯਾਦ '

'ਯਾਦ '
ਹਰ ਵੇਲੇ
ਲਾਂਬੂ ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਵਾਲਾ
ਅੜਿਆ ਵੇ
ਅੱਖਾਂ ਸਾਡੀਆਂ

ਦੇ ਵਿਚ ਮਚੇ ....
ਤੇਰੇ ਬਾਝੋਂ ਦੀਦਿਆਂ
ਨੂੰ ਕੋਈ ਨਾ ਹੀ
ਭਾਵੇ ਵੇ
ਨਾ ਹੀ ਸਾੰਨੂ ਹੋਰ
ਕੋਈ ਜਚੇ .......
ਚੋਰੀ ਛੁੱਪੇ ਤੱਕ
ਲਵੇ ਜੋ ਵੀ
ਤੇਰੀ ਲਾਟ ਨੂੰ
ਕਿੱਦਾਂ ਫਿਰ
ਤਾਬ ਤੋਂ ਬਚੇ .....
ਪੀੜ ਵੀ ਨਿਮਾਣੀ
ਸਾਡੇ ਦਿਲ ਵਾਲੀ
ਲੱਗਦੀ ਵੇ
ਦਿਲ ਸਾਡੇ ਵਿਚ
ਹੀ ਰਚੇ .......
ਕੌਣ ਆ ਕੇ ਹੁਣ
ਮੇਰੇ ਵਾਲਾਂ ਨੂੰ
ਸਵਾਰੇ ਵੇ ....
ਕਿਹੜਾ ਹੁਣ
ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਮੋਹਰੇ ਜਚੇ .....
ਹਰ ਵੇਲੇ
ਲਾਂਬੂ ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਵਾਲਾ
ਮਾਹੀਆ ਵੇ
ਅੱਖਾਂ ਸਾਡੀਆਂ
ਦੇ ਵਿਚ ਮਚੇ ......ਲਾਲੀ

 

"ਧਾਰਮਿਕ"

"ਧਾਰਮਿਕ"

ਕਾਸ਼ ਮੈਂ ਇੰਨਾ ਕੁ 
ਧਾਰਮਿਕ ਹੋ 
ਜਾਵਾਂ ਕਿ ਹਰ ਧਰਮ 

ਮੈਨੂੰ ਆਪਣਾ ਹੀ ਲੱਗੇ ...
ਪਰ ਮੈਂ ਸਿਰਫ ਇੰਨਾ
ਕੁ ਹੀ ਧਾਰਮਿਕ ਹਾਂ
ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਸਿਰਫ
ਆਪਣਾ ਧਰਮ ਤਾਂ
ਧਰਮ ਲੱਗਦਾ ਹੈ
ਤੇ ਬਾਕੀ ਸਭ ਕੁਝ
ਅਧਰਮ 

"ਮੂਕ ਦਰਸ਼ਕ "

"ਮੂਕ ਦਰਸ਼ਕ "

ਮੂਕ ਦਰਸ਼ਕ ਜੀ ...ਹਾਂ 
ਮੈਂ ਹਾਂ ਇੱਕ ਮੂਕ ਦਰਸ਼ਕ 
ਆਲੇ -ਦੁਆਲੇ ਤੋਂ ਬੇਖ਼ਬਰ 

ਬਸ ਇੱਕ ਮੂਕ ਦਰਸ਼ਕ ....
ਮੇਰੀ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਨਾਲ
ਰੋਜ਼ ਹੀ ਕਿੰਨੀ ਲੜਾਈ
ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਪਰ ਫਿਰ
ਵੀ ਮੈਂ ਹੋ ਜਾਣਾ ਹਾਂ
ਮੂਕ ਦਰਸ਼ਕ ....
ਮੇਰੇ ਆਸੇ ਪਾਸੇ ਦੇ
ਪਾਤਰ ਕੈਸੇ ਕੈਸੇ
ਦਰਿਸ਼ ਪੇਸ਼ ਕਰਦੇ ਨੇ
ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਮੈਂ ਹਾਂ
ਮੂਕ ਦਰਸ਼ਕ ....
ਮੇਰੀਆਂ ਅਖਾਂ ਤੋਂ ਜਦ
ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਮੇਰੇ ਦਿਲ
ਤੱਕ ਲਹਿੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ
ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ
ਆਤਮ-ਦਵੰਦ ...
ਪਰ ਮੈਂ ਬੋਲਦਾ ਨਹੀਂ ...
ਬਸ ਮੂਕ ਦਰਸ਼ਕ
ਜਿਵੇਂ ਕਿਸੇ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਨੇ
ਸਕਰਿਪਟ ਮੇਰੇ ਹਥ
ਫੜਾ ਦਿੱਤੀ ਹੋਵੇ
ਪਰ ਵਿਚ ਡਾਇਲੋਗ ....
ਕੋਈ ਵੀ ਨਾ ਹੋਵੇ
ਮੈਂ ਬਸ ਰਹਾਂ ਇੱਕ
ਮੂਕ ਦਰਸ਼ਕ !!
ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਸਿਰਫ ਮੂਕ
ਦਰਸ਼ਕ ਹੀ ਹਾਂ ਤਾਂ
ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨਾਲ
ਦਵੰਦ ਕਿਉਂ ....
ਫਿਰ ਕੋਈ ਮੈਨੂੰ
ਤਾਕੀਦ ਕਰਦਾ ਹੈ ...
ਨਹੀਂ ਤੂੰ ਚੁੱਪ ਹੀ ਰਹਿ
ਬਣ ਕੇ ਰਹਿ ਬਸ
ਇੱਕ ਮੂਕ ਦਰਸ਼ਕ ...
ਤੇਰੀ ਭਾਸ਼ਾ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ
ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ
ਤੈਨੂੰ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਆਉਣੀ ....
ਬਸ ਇੱਕ ਮੂਕ ਦਰਸ਼ਕ ..
ਲਾਲੀ
ਸਤਾਈ ਜੁਲਾਈ ਦੋ ਹਜ਼ਾਰ ਬਾਰਾਂ

"ਨਜ਼ਮ -ਆਜ਼ਾਦੀ "

"ਨਜ਼ਮ -ਆਜ਼ਾਦੀ "

ਉਹ ਕਿਸੇ ਮਰਮਰੀ ਅੰਗ ਵਰਗੀ 
ਅਸੀਂ ਕੱਜਲ ਸਿਆਹ ਤੇ ਖਾਕ ਜੇਹੇ 
ਅਸੀਂ ਹੰਢੇ ਵਰਤੇ ਵਕਤਾਂ ਦੇ 
ਉਹ ਕੋਰੀ ਪਵਿੱਤਰ ਪਾਕ ਜੇਹੀ 

ਉਹ ਤੁਰਦੀ ਜਦ ਤਾਂ ਵਕਤਾਂ ਦੇ
ਪੈਰਾਂ ਵਿਚ ਬੇੜੀ ਪਾ ਦੇਵੇ
ਇੱਕ ਭੈੜੀ ਨਿਗਾਹ ਲੁਟੇਰੇ ਦੀ
ਕਿਸੇ ਚੰਦਰੇ ਮਾੜੇ ਸਾਕ ਜੇਹੀ

ਅਸੀਂ ਪਾ ਜੰਜੀਰਾਂ ਜੰਮੇ ਜੀ
ਸਾਡੀ ਪੁੱਛੇ ਕਿਹੜਾ ਬਾਤ ਇੱਥੇ
ਉਹ ਵੱਸਦੀ ਕਿਧਰੇ ਹੋਰ ਰਹੀ
ਅਸੀਂ ਲੱਭਦੇ ਰਹੇ ਦਿਨ ਰਾਤਇੱਥੇ

ਕੁਝ ਪਾਗਲ ਕੀਤਾ ਸਮਿਆਂ ਨੇ
ਕੁਝ ਅਸੀਂ ਸ਼ੁਧਾਈ ਹੋਏ ਹਾਂ
ਉਹ ਲੰਘਦੇ ਰਹੇ ਲਿਤਾੜ ਸਾਨੂੰ
ਉਂਝ ਸਾਡੀ ਮਾਨਸ ਜਾਤ ਇੱਥੇ

ਅਸੀਂ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਏ ਬੰਧਨਾਂ ਚ
ਹੈ ਢਾਡਾ ਹੀ ਕਮਾਲ ਇੱਥੇ
ਉਹ ਢਾਹੁੰਦੇ ਰਹੇ , ਅਸੀਂ ਡਿੱਗਦੇ ਰਹੇ
ਹੈ ਸਮੇਂ ਦੀ ਟੇਢੀ ਚਾਲ ਇੱਥੇ

ਜਾਂ ਅਸੀਂ ਹੀ ਹਾਂ ਕਮਜ਼ੋਰ ਬੜੇ
ਜਾਂ ਉਹ ਹੀ ਜ਼ਾਲਿਮ ਬਾਹਲੇ ਨੇ
ਜੇ ਉਹਨਾਂ ਤੇ ਕੋਈ ਜ਼ੁਲਮ ਕਰੇ
ਅਸੀਂ ਬਣਦੇ ਰਹੇ ਹਾਂ ਢਾਲ ਇੱਥੇ

ਸਾਨੂੰ ਰੋਟੀ ਤੋਂ ਹੀ ਵੇਹਲ ਨਹੀਂ
ਉਹ ਲੁੱਟਣ ਚ ਮਸਰੂਫ ਰਹੇ
ਕਦ ਤੀਕ ਇਹ ਚੱਕਰ ਚਲੂਗਾ
ਲੰਘੇ ਦਿਨ ਮਹੀਨਾ ਸਾਲ ਇੱਥੇ

ਆਓ ਤੁਰੀਏ ਸਾਰੇ ਰਲ ਕੇ ਜੀ
ਉਸਨੂੰ ਫਿਰ ਮੋੜ ਲਿਆਈਏ ਜੀ
ਫਿਰ ਕਰੀਏ ਲੋਕਾ ਅਰਪਣ ਜੀ
ਫਿਰ ਕਰੀਏ ਕੋਈ ਕਮਾਲ ਇੱਥੇ
ਲਾਲੀ

"ਫਿਰ ਜੀ ਕਰੇ "

"ਫਿਰ ਜੀ ਕਰੇ "

ਫਿਰ ਜੀ ਕਰੇ
ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ...
ਘਰ ਦੇ ਬਾਹਰ

ਤੂਤ ਦੀ ਛਾਵੇਂ
ਸ਼ਿਖਰ ਦੁਪਿਹਰੇ
ਟੁੱਟੀ ਜਿਹੀ ਮੰਜੀ ਉੱਤੇ
ਜਿਹਦੀ ਪੈੰਦ ਵੀ ਢਿੱਲੀ
ਹੋ ਗਈ ਹੋਵੇ
ਆਪਣੇ ਸਿਰ ਥੱਲੇ ਬਾਂਹ ਰਖ ਕੇ
ਘੂਕ ਸੁੱਤਾ ਪਿਆ ਹੋਵਾਂ ......
ਤੇ ਨੇੜਿਓਂ ਹੀ ਕੋਈ ਬੰਦਾ
ਸਾਇਕਲ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਉੱਤਰੇ
ਥੱਲੇ ਪੈਰ ਲਾ ਕੇ ..
ਘੰਟੀ ਮਾਰ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਪੁਛੇ
"ਭਾਉ , ਮਾਸਟਰਾਂ ਦਾ ਘਰ ਕਿਹੜਾ ?"