Raj Lally Batala -'ਲਾਲੀ ': ਗ਼ਜ਼ਲ

Showing posts with label ਗ਼ਜ਼ਲ. Show all posts

Jun 23, 2015

ਮੈਂ ਬੀਜਾਂ ਬੀਜ ਚਾਨਣ ਦੇ , ਉਪਜਦਾ ਹੋਰ ਹੀ ਕੁਝ ਹੈ ।

Thanks For visiting my blog.

May 3, 2014

Ghazal-Raj Lally Batala

Thanks For visiting my blog.

Oct 31, 2012

"ਗ਼ਜ਼ਲ"-ਤੇਰੀ ਹਉਮੈ ਨੂੰ ਕਿੰਨਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ਪਰਖਣਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ !

"ਗ਼ਜ਼ਲ"-
Dedicated to someone special.

ਤੇਰੀ ਹਉਮੈ ਨੂੰ ਕਿੰਨਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ਪਰਖਣਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ !
ਤੇਰੀ ਹਰ ਪੈੜ ਜੇ ਨਾਪਾਂ ,ਬੜਾ ਹੈ ਨਾਪ੍ਣਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ !!

ਤੂੰ ਸੂਰਜ ਨੂੰ ਜਦੋਂ ਦਾ ਕੈਦ ਕਰ ਕੇ ਘਰ 'ਚ ਰੱਖਿਆ ਹੈ !
ਮੇਰੀ ਹਰ ਸ਼ੈਅ ਦਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੋਇਆ ਚਮਕਣਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ !!

ਮੈਂ ਪੈਰਾਂ ਵਿੱਚ ਪਾ ਕੇ ਝਾਂਝਰਾਂ ਵੀ ਨੱਚ ਨਹੀਂ ਸਕਿਆ !
ਤੁਹਾਡੀ ਹਾਜਰੀ ਬਿਨ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ਥਿੜਕਣਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ !!

ਨਦੀ ਹੋ ਕੇ ਵੀ ਤੂੰ ਉਛਲੀ ਤੇ ਕਰ ਗਈ ਪਾਰ ਸਭ ਹੱਦਾਂ !
ਸਮੁੰਦਰ ਹੋ ਕੇ ਵੀ ਮੇਰਾ ਹੈ ਕਿੰਨਾ ਬਹਿਕਣਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ !!

ਕਲਾਵੇ ਵਿਚ ਲੈ ਕੇ ਵੀ ਉਹ ਲੱਗਿਆ ਓਪਰਾ ਮੈਨੂੰ !
ਸਮਰਪਿਤ ਹੋ ਕੇ ਵੀ ਉਸਨੂੰ ਹੈ ਕਹਿਣਾ ਆਪਣਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ !!

ਹਵਾ ਬਣ ਕੇ ਜੇ ਮੈਂ ਵਿਚਰਾਂ , ਤਾਂ ਕਿਉਂ ਤਕਲੀਫ਼ ਕੰਧਾਂ ਨੂੰ
ਕਿ ਪੱਥਰ ਬਣ ਕੇ ਮੇਰਾ ਵੀ ਹੈ ਏਥੇ ਵਿਚਰਣਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ !!

ਤੁਹਾਡੀ ਰੀਝ ਵਿਚ ਕੋਈ ਨਾ ਕੋਈ ਗੈਰ ਵਾਕਿਫ਼ ਸੀ !
ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਮੁੰਦਰਾ ਪਾ ਕੇ ਸੀ 'ਲਾਲੀ' ਭਟਕਣਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ !!

Thanks For visiting my blog.

Sep 23, 2012

".ਗ਼ਜ਼ਲ."

".ਗ਼ਜ਼ਲ."

ਮੋਹ ਕਾਹਤੋਂ ਨਾ ਆਇਆ, ਤੇਰੇ ਮੋਹ ਕਰਕੇ ।
ਦਿਲ ਢਾਡਾ ਘਬਰਾਇਆ ,ਤੇਰੇ ਮੋਹ ਕਰਕੇ ॥

ਅੱਖਾਂ ਨੂੰ ਮੈਂ ਰਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਛਾਇਆ ਹੈ ।
ਦਿਲ ਜਾਂਦਾ ਕੁਮਲਾਇਆ, ਤੇਰੇ ਮੋਹ ਕਰਕੇ ॥

ਘਟਦਾ ਘਟਦਾ ਦਿਲ ਇਹ ਘਟਦਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ।
ਹਰ ਪਲ ਮੈਂ ਧੜਕਾਇਆ, ਤੇਰੇ ਮੋਹ ਕਰਕੇ ॥

ਧੂਣੀ ਲਾ ਕੇ ਫੂਕਾਂ ਮਾਰਨ ਦੀ ਥਾਂ ਤੇ ।
ਦਿਲ ਨੂੰ ਫਿਰ ਸੁਲ੍ਗਾਇਆ , ਤੇਰੇ ਮੋਹ ਕਰਕੇ ॥

* ਦਿਲ ਪਰਦੇਸਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਬੇਸ਼ਕ ਲਗਦਾ ਹੈ ।
ਮੈਂ ਘਰ ਵਾਪਿਸ ਆਇਆ ,ਤੇਰੇ ਮੋਹ ਕਰਕੇ ॥

* ਪੈਸਾ ,ਸ਼ੁਹਰਤ , ਰੰਗ ਬਰੰਗੀ ਦੁਨੀਆ ਇਹ ।
ਹੈ ਸਭ ਕੁਝ ਠੂਕਰਾਇਆ , ਤੇਰੇ ਮੋਹ ਕਰਕੇ ॥

ਸੂਰਜ ਦੀ 'ਲਾਲੀ' ਹੈ ਮੇਰਾ ਸਿਰਨਾਵਾਂ ।
ਰਿਸ਼ਮਾਂ ਆ ਰੁਸ਼ਨਾਇਆ ,ਤੇਰੇ ਮੋਹ ਕਰਕੇ ॥

Thanks For visiting my blog.

ਗ਼ਜ਼ਲ - ਲਾਲੀ

ਗ਼ਜ਼ਲ - ਲਾਲੀ
------------------------------
ਨਾ ਜਿਉਂਦਾ ਹਾਂ ,ਨਾ ਮਰਦਾ ਹਾਂ ।
ਦਮ ਤੇਰੇ ਦਮ ਵਿਚ ਭਰਦਾ ਹਾਂ ॥

ਦੇਸ਼ ਤੇਰੇ ਦੀ ਵਾ ਠੰਡੀ ਹੈ ।
ਜੂਨ ਮਹੀਨੇ ਵੀ ਠਰਦਾ ਹਾਂ ॥

ਤੇਰੇ ਬਿਨ ਜੀਵਨ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ।
ਜਿੱਤਦਾ ਜਿੱਤਦਾ ਵੀ ਹਰਦਾ ਹਾਂ ॥

ਪਿਆਸ ਜਦੋਂ ਵੀ ਤੜਫਾਉਂਦੀ ਹੈ ।
ਯਾਦ ਤੇਰੀ ਦੇ ਘੁੱਟ ਭਰਦਾ ਹਾਂ ॥

ਝੂਠ ਤਿਰੇ ਦੀ ਅਗਨੀ ਉੱਤੇ ।
ਲੋੜ ਮੁਤਾਬਿਕ ਜਾ ਵਰਦਾ ਹਾਂ ॥

ਹਾਮੀ ਭਰਕੇ ਚੰਨ ਚਾਨਣ ਦੀ ।
ਰੋਜ਼ ਤਸੀਹੇ ਮੈਂ ਜਰਦਾ ਹਾਂ ॥

ਸਾਰੇ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਲੱਗਣ ।
ਸਭ ਦੀ ਮੈਂ ਇਜ਼ਤ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ॥

ਝੀਲ ਜਿਹੇ ਨੈਣਾ ਦੇ ਅੰਦਰ ।
ਹੰਝੂ ਬਣ ਕੇ ਮੈਂ ਤਰਦਾ ਹਾਂ ॥

ਆਪ ਗੁਰਾਂ ਦੀ ਬਖਸ਼ਿਸ਼ ਹੋਈ ।
ਚਰਨਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਸਿਰ ਧਰਦਾ ਹਾਂ ॥

ਫੁੱਲਾਂ ਦੀ ਉਸ ਕੀਤੀ ਵਰਖਾ ।
ਚੁਗ ਦੇ ਹੋਏ ਵੀ ਡਰਦਾ ਹਾਂ ॥

ਘਰ ਤੋਂ ਬੇਘਰ ਹੋ ਕੇ 'ਲਾਲੀ'।

ਹਾਲੇ ਵੀ ਮੈਂ ਜੀ ਘਰਦਾ ਹਾਂ

Thanks For visiting my blog.

"ਗਜ਼ਲ"

"ਗਜ਼ਲ"

ਜਦ ਵੀ ਸੱਜਣ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ।
ਡਾਢਾ ਦਿਲ ਘਬਰਾਉਂਦਾ ਹੈ ॥

ਦੁਖ ਦੀ ਰਗ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਵੀ ।
ਉਹ ਹੱਸਦਾ , ਮਨ ਰੋਂਦਾ ਹੈ ॥

ਘਰ ਨਾ ਉਸ ਦਾ ਹੋਇਆ ਤਰ ।
ਹਰ ਪਲ ਪਸੀਨਾ ਚੋਂਦਾ ਹੈ ॥

ਝੂਠ ਜੁ ਬੋਲੇ ਗਲ ਗਲ ਤੇ
ਪੂਜਾ ਕਰਕੇ ਸੋਂਦਾ ਹੈ ॥

ਪਾਪ ਨਾ ਮਿਟਦੇ ਮਨ ਵਾਲੇ ।
ਮਲ ਮਲ ਭਾਵੇਂ ਧੋਂਦਾ ਹੈ ॥

ਹੁਸਨ ਨੇ ਕੀਤਾ ਜਾਦੂ ਹੈ ।
ਗੀਤ ਇਸ਼ਕ਼ ਦੇ ਗਾਉਂਦਾ ਹੈ ॥

ਭਰ ਭਰ ਕੇ ਹੰਝੂ ਮਨ ਚ ।
ਭਾਰ ਜੀਵਨ ਦਾ ਢੋਂਦਾ ਹੈ ॥

ਮੋਇਆ ਕਹਿ ਕੇ ਟੁਰ ਜਾਂਦਾ ।
ਕਬਰ ਤੀਕਰ ਨਾ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ॥ ਲਾਲੀ

Thanks For visiting my blog.

ਗ਼ਜ਼ਲ

ਗ਼ਜ਼ਲ

ਰੰਗ ਬਰੰਗੀ ਦੁਨੀਆ ਤੇਰੀ ।
ਓਧਰ ਜਲਦੀ , ਏਧਰ ਦੇਰੀ ॥1

ਤੂਫਾਨਾਂ ਵਿਚ ਸਾਥੀ ਸਨ ਜੋ ।
ਆਪ ਉਨ੍ਹਾ ਸੀ ਕਿਸ਼ਤੀ ਘੇਰੀ ॥2

ਥੋੜੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ ਨਬੇੜੀ ।
ਐਵੇਂ ਨਾ ਕਰ , ਗੱਲ ਲੰਮੇਰੀ॥ 3

ਪੁੱਤ ਜਦੋਂ ਦੇ ਘਰ ਨੂੰ ਭੁੱਲੇ ।
ਮਾਵਾਂ ਜਾਵਣ ਹੰਝੂ ਕੇਰੀ ॥4

ਕੋਲ ਕਦੇ ਤਾਂ ਆ ਬਹਿ ਸਜਣਾ।
ਮੈਂ ਕਰਲਾਂ ਕੁਝ ਸੁਹਬਤ ਤੇਰੀ ॥5

ਸਭ ਕੁਝ ਇਥੇ ਰਹਿ ਜਾਵੇਗਾ ।
ਕਿਉਂ ਕਰਦਾ ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ॥6

ਹਿੰਮਤ ਕਰਕੇ ਤੁਰ ਪੈ 'ਲਾਲੀ '
ਕਦ ਤਕ ਢਾਵੇਂਗਾ ਤੂੰ ਢੇਰੀ ॥7

Ⓒਰਾਜ ਲਾਲੀ ਸ਼ਰਮਾ

Thanks For visiting my blog.

"ਗ਼ਜ਼ਲ"

"ਗ਼ਜ਼ਲ"

ਚਾਰ ਚੁਫੇਰੇ ਹਲਚਲ ਹੋਵੇ ।
ਕੋਈ ਹੱਸੇ , ਕੋਈ ਰੋਵੇ ॥

ਭਾਰੇ ਨੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਬੋਰੇ ।
ਰੋ ਰੋ ਵੀ ਉਹ ਜਾਈ ਢੋਵੇ ॥

ਖਸਮਾਂ ਨੂੰ ਖਾਵੇ ਉਹ ਲੋਕੋ ।
ਦੁਖ ਵੇਲੇ ਜੋ ਦੂਰ ਖਲੋਵੇ ॥

ਕਿਰਦਾ ਕਿਰਦਾ ਸੁਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ।
ਹੰਝੂ ਜੋ ਅੱਖਾਂ ਚੌਂ ਚੋਵੇ ॥

ਤੇਰੇ ਪਿਆਰ ਦੀ ਸਹੁੰ ਹੈ ਯਾਰਾ ।
ਮੈਥੋਂ ਦੂਰੀ ਝੱਲ ਨਾ ਹੋਵੇ ॥

ਮਨ ਦੇ ਦਾਗ ਕਦੇ ਨਾ ਮਿਟਦੇ
ਮਲ ਮਲ , ਭਾਵੇਂ ਜਿੰਨਾ ਧੋਵੇ ॥

ਮਿਲ ਕੇ ਉਹ ਜਾਵੇ ਜਦ 'ਲਾਲੀ' ।
ਮਿਲਣੇ ਦੀ ਮੁੜ ਇੱਛਾ ਹੋਵੇ ॥

Thanks For visiting my blog.

" ਗ਼ਜ਼ਲ"

" ਗ਼ਜ਼ਲ"

ਏਦਾਂ ਕਾਹਤੋਂ ਕਰਦੇ ਬੰਦੇ ।
ਇਕ ਦੂਜੇ ਤੋਂ ਡਰਦੇ ਬੰਦੇ ॥

ਐਨਕ ਲਾ ਕੇ ਮਿਲਦੇ ਨੇ ਹੁਣ ।
ਅੱਖ ਮਿਲਾਉਂਣੋ ਡਰਦੇ ਬੰਦੇ ॥

ਸੱਚੇ ਵੀ ਹੁਣ ਝੂਠੇ ਲੱਗਣ ।
ਪਾਣੀ ਝੂਠ ਦਾ ਭਰਦੇ ਬੰਦੇ ॥

ਜਿਉਂਦੇ ਵੀ ਇਹ ਮਰਿਆਂ ਵਰਗੇ ।
ਬਰਫਾਂ ਜੀਕਣ ਖਰਦੇ ਬੰਦੇ ॥

ਕੁੱਤੇ ਸੋਂਦੇ ਸੋਫੇ ਉੱਤੇ ।
ਬਾਹਰ ਨੇ ਕੁਝ ਠਰਦੇ ਬੰਦੇ ॥

ਚਾਂਦੀ ਦੀ ਜੁੱਤੀ ਖਾ ਕੇ ਹੀ ।
ਫ਼ਾਇਲ ਅੱਗੇ ਕਰਦੇ ਬੰਦੇ ॥

ਮੁੰਡੇ ਜਾਨੋਂ ਪਿਆਰੇ 'ਲਾਲੀ ' ।
ਧੀਆਂ ਕਿਉਂ ਨਾ ਜਰਦੇ ਬੰਦੇ ॥

Thanks For visiting my blog.

" ਗ਼ਜ਼ਲ"

" ਗ਼ਜ਼ਲ"

ਸੂਰਜ, ਚੰਦਾ ,ਤਾਰੇ ਵੇਖੇ ।
ਸਭ ਦੇ ਰੰਗ ਨਿਆਰੇ ਵੇਖੇ ॥

ਆਪੋ ਅਪਣੀ ਖੈਰ ਮਨਾਉਂਦੇ ।
ਸਾਰੇ ਥੱਕੇ, ਹਾਰੇ ਵੇਖੇ ॥

ਪਿਆਰ 'ਚ ਉਸਦੇ ਵੇਖੇ ਜਦ ਜਦ ।
ਕਸਮਾਂ , ਵਾਦੇ , ਲਾਰੇ ਵੇਖੇ ॥

ਰਿਸ਼ਤੇ ਵੀ ਨੇ ਪਾਣੀ ਵਰਗੇ ।
ਫੋਕੇ ,ਮਿੱਠੇ ,ਖਾਰੇ ਵੇਖੇ ॥

ਮਿਹਨਤ ਕਸ਼ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ।
ਕੱਚੇ ਕੋਠੇ , ਢਾਰੇ ਵੇਖੇ ॥

ਇਸ਼ਕ਼ ਨੇ ਮੱਝਾਂ ਵੀ ਚਰਵਾਈਆਂ।
ਪਿਆਰ 'ਚ ਤਖ਼ਤ ਹਜਾਰੇ ਵੇਖੇ ॥

ਪਲ ਪਲ ਰੰਗ ਬਦਲਦਾ 'ਲਾਲੀ'।
ਕੌਤਕ ਉਸ ਦੇ ਸਾਰੇ ਵੇਖੇ ॥

Thanks For visiting my blog.

"ਗ਼ਜ਼ਲ"

"ਗ਼ਜ਼ਲ"
ਪਲਕਾਂ ਵਿਚ ਭਰ ਆਏ ਹੰਝੂ
ਨਾ ਹੱਸੇ ਮੁਸਕਾਏ ਹੰਝੂ

ਤੇਰੇ ਸਨ ਉਕਸਾਏ ਹੰਝੂ

ਤਾਂ ਹੀ ਨਾ ਉਕਤਾਏ ਹੰਝੂ

ਸਾਗਰ ਦੇ ਪਾਣੀ ਜਿਹੇ ਲੱਗੇ
ਜਦ ਮੈਂ ਹੋਠੀਂ ਲਾਏ ਹੰਝੂ

ਗੱਲਾਂ ਉੱਤੇ ਪੁਜਦਾ ਪੁਜਦਾ
ਮੌਤ ਦੀ ਜੂਨ ਹੰਢਾਏ ਹੰਝੂ

ਅਜ਼ਮਾ ਲੈਂਦਾ ਮੈਨੂੰ ਦਿਲ੍ਬ੍ਹਰ
ਤੂੰ ਕਾਹਤੋਂ ਅਜ਼ਮਾਏ ਹੰਝੂ

ਅੱਜ ਫਿਰ ਅੱਖੋਂ ਕਿਰਦੇ ਕਿਰਦੇ
ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਲਿਆਏ ਹੰਝੂ

ਜਦ ਵੀ ਯਾਦ ਤੁਹਾਡੀ ਆਈ
ਫਿਰ ਰੋਏ ਕੁਰਲਾਏ ਹੰਝੂ

ਦਿਲ ਵੀ ਭਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਲਾਲੀ
ਜਦ ਵੀ ਨੈਣੀਂ ਆਏ ਹੰਝੂ

Thanks For visiting my blog.

Ghazal

Thanks For visiting my blog.

" ਗ਼ਜ਼ਲ"

" ਗ਼ਜ਼ਲ"

ਤੁਰਿਆਂ ਜੇ ਸਫਰ ਤੇ ਤੂੰ ਚਾਹਾਂ ਦੇ ਕਰਕੇ ।
ਮੰਜਿਲ ਤੋਂ ਨਾ ਭਟਕੀ ਰਾਹਾਂ ਦੇ ਕਰਕੇ ॥

ਫਾਂਸੀ ਤੇ ਚੜਨਾ ਤਾਂ ਹਸ ਹਸ ਕੇ ਚੜਨਾ ।
ਹਿੰਮਤ ਨਾ ਹਾਰੀੰ ਤੂੰ ਸਾਹਾਂ ਦੇ ਕਰਕੇ ॥

ਸੂਰਜ ਤਾਂ ਵੰਡੇ ਸਭ ਨੂੰ ਧੁੱਪ ਪਰੰਤੂ ।
ਸਾਡੇ ਘਰ ਨਾ ਪੁਜਦੀ ਸ਼ਾਹਾਂ ਦੇ ਕਰਕੇ ॥

ਮੰਜਿਲ ਦੇ ਕੋਲੋਂ ਉਹ ਮੁੜਿਆ ਹਰ ਵਾਰੀ ।
ਪਿੱਛੋਂ ਸੁਣ ਰਹੀਆਂ ਕੁਝ ਆਹਾਂ ਦੇ ਕਰਕੇ॥

ਚਿੰਗਾਰੀ ਸੀ ਅਪਣੀ ਪਿਆਰ ਕਹਾਣੀ ਜੋ।
ਭਾਂਬੜ ਹੋ ਨਿਬ੍ਹੜੀ ਅਫਵਾਹਾਂ ਦੇ ਕਰਕੇ ॥

ਸ਼ਾਇਦ ਮੈਂ ਫੜ ਲੈਂਦਾ ਬਾਂਹ ਤੇਰੀ ਸਜਣਾ ।
ਡਰਿਆ ਸੀ ਮੈਂ ਚੰਦ ਨਿਗਾਹਾਂ ਦੇ ਕਰਕੇ ॥

ਮਾੜਾ ਸੀ ਬੰਦਾ ਹੁਣ' ਬਾਬਾ ' ਹੈ ਬਣਿਆ ।
ਮੰਦਿਰ , ਮਸਜਿਦ ਤੇ ਦਰਗਾਹਾਂ ਦੇ ਕਰਕੇ ॥

ਬਦਨੀਤ ਅਗਰ ਹੁੰਦੇ ਗਮ ਨਾ ਹੋਣਾ ਸੀ ।
ਡੁੱਬੇ ਬੇੜੇ ਨੇਕ ਮਲਾਹਾਂ ਦੇ ਕਰਕੇ ॥

'ਲਾਲੀ' ਤੇਰਾ ਸੱਚ ਅਦਾਲਤ ਦੇ ਅੰਦਰ ।
ਹਰਿਆ ਝੂਠੇ ਚੰਦ ਗਵਾਹਾਂ ਦੇ ਕਰਕੇ॥

Thanks For visiting my blog.

" ਗ਼ਜ਼ਲ"

" ਗ਼ਜ਼ਲ"

ਜਦ ਵੀ ਸੱਜਣ ਨੇੜੇ ਨੇੜੇ ਲਗਦੇ ਨੇ ।
ਲੱਖਾਂ ਜੁਗਨੂੰ ਖਾਬਾਂ ਅੰਦਰ ਸਜਦੇ ਨੇ॥1

ਰੋਸ਼ਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਹਰ ਕੋਨਾ ਵਿਹੜੇ ਦਾ ।
ਸੱਜਣ ਪੈਰ ਜਦੋ ਵਿਹੜੇ ਵਿਚ ਧਰਦੇ ਨੇ॥ 2

ਲੰਮ ਸਲੰਮੀ ਨਾਲ ਮਿਰੇ ਜਦ ਟੁਰਦੀ ਹੈ ।
ਕਿੰਨੇ ਦੀਪਕ ਰਾਹਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਬਲਦੇ ਨੇ ॥ 3

ਝਕਦੇ ਝਕਦੇ ਨੇੜੇ ਜਦ ਉਹ ਆਉਂਦੇ ਨੇ
ਰੁਕ ਰੁਕ ਕੇ ਫਿਰ ਸਾਹ ਵੀ ਮੇਰੇ ਚਲਦੇ ਨੇ ॥ 4

ਰਾਹਾਂ ਜਾ ਕੇ ਮਿਲੀਆਂ ਹਨ ਵਿਚ ਰਾਹਾਂ ਦੇ ।
ਕੰਢੇ ਨੇ ਜੋ ਅਪਣੀ ਥਾਂ ਨਾ ਛਡਦੇ ਨੇ ॥ 5

ਕੀ ਬਸਤੀ ਤੇ ਕੀ ਹੈ ਕਬਰਿਸਤਾਨ ਕੁੜੇ ।
ਆਸ਼ਿਕ਼ ਨਾ ਹੁਣ ਜਿਉਂਦੇ ਨਾ ਹੁਣ ਮਰਦੇ ਨੇ ॥ 6

ਜਦ ਵੀ ਤੇਰਾ ਚੇਤਾ ਮੈੰਨੂ ਆਇਆ ਹੈ ।
'ਲਾਲੀ' ਵਰਗੇ ਲੰਮੇ ਹੌਕੇ ਭਰਦੇ ਨੇ ॥७

Thanks For visiting my blog.

" ਗ਼ਜ਼ਲ"

" ਗ਼ਜ਼ਲ"

ਹੁਣ ਨਾ ਸਾਡੇ ਵਿਹੜੇ ਦੇ ਵਿਚ ਆਵਣ ਠੰਡੀਆਂ ਛਾਵਾਂ ।
ਹਰ ਪਾਸੇ ਨੇ ਤੱਤੀਆਂ ਧੁੱਪਾਂ , ਤਿੱਖੀਆਂ ਤੇਜ਼ ਹਵਾਵਾਂ ॥

ਨਾ ਸੋਚਾਂ ਨੂੰ ਬੂਰ ਪਿਆ ਹੈ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਮੌਲੇ ਪੱਤੇ ।
ਜੰਗਲ ਦੇ ਸੁੱਕੇ ਰੁੱਖਾਂ ਦੀ ਮੈਂ ਕੀਕਣ ਖੈਰ ਮਨਾਵਾਂ ॥

ਆਪਣੇ ਪੈਰੀਂ ਆਪ ਕੁਹਾੜਾ ਮਾਰਨ ਜਿਸ ਬਸਤੀ ਦੇ ਲੋਕ ।
ਉਸ ਬਸਤੀ ਵਿਚ ਹਾਸੇ ਠੱਠੇ ਮੈਂ ਵੰਡਣ ਕਿੱਦਾਂ ਜਾਵਾਂ ॥

ਪਰਦੇਸਾਂ ਵਿਚ ਪੂਰਨ ਪੁੱਤ ਭਟਕਣ ਰੋਜ਼ੀ ਰੋਟੀ ਖਾਤਿਰ ।
ਪਿੱਛੇ ਦੇਸ਼ 'ਚ ਰੁਲ ਗਈਆਂ ਨੇ ਇਛਰਾ ਵਰਗੀਆਂ ਮਾਵਾਂ ॥

ਕੰਧਾਂ ਹੀ ਕੰਧਾਂ ਨੇ ਇਥੇ , ਦਮ ਘੁਟਦਾ ਹੈ ਘਰ ਅੰਦਰ ।
ਦਿਲ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕੰਧਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਰੋਸ਼ਨ ਦਾਨ ਬਣਾਵਾਂ ॥

ਜੋ ਰੁਖ ਵਧਦੇ ਵਧਦੇ' ਲਾਲੀ 'ਹੱਦੋਂ ਵਧ ਲੰਮੇ ਹੋ ਜਾਵਣ ।
ਪਰਛਾਵਾਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਪਰ ਹੋਣ ਨਾ ਠੰਡੀਆਂ ਛਾਵਾਂ ॥

ਕਿੰਨਾ ਪਾਕ ਪਵਿੱਤਰ ਰਿਸ਼ਤਾ ਦੋ ਪਲ ਵਿਚ ਬਣਦਾ 'ਲਾਲੀ ' ।
ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਨਿਭਾਉਣੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ ਲੈ ਕੇ ਚਾਰ ਕੁ ਲਾਵਾਂ ॥

Thanks For visiting my blog.

ਗ਼ਜ਼ਲ

ਗ਼ਜ਼ਲ
ਜ਼ੁਲਮ ਤਸ਼ਦੱਦ ਜਰਦਾ ਬੰਦਾ ।
ਨਾ ਜਿਉਂਦਾ ਨਾ ਮਰਦਾ ਬੰਦਾ ॥
ਉਂਝ ਤਾਂ ਬਣਿਆ ਫਿਰਦਾ ਮਾਲਿਕ ।
ਕਿਸ ਮਾਲਿਕ ਤੋਂ ਡਰਦਾ ਬੰਦਾ ॥

ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਜੋ ਦਰਸ਼ਕ ਏਥੇ ।
ਨਾ ਜਿਤਦਾ ਨਾ ਹਰਦਾ ਬੰਦਾ ॥
ਮਾੜੇ ਦੀ ਇਹ ਬਾਤ ਨਾ ਪੁੱਛੇ ।
ਤਕੜੇ ਕੋਲੋਂ ਡਰਦਾ ਬੰਦਾ ॥
ਢਿੱਡ ਕਿਸੇ ਦਾ ਭਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ।
ਬੈਂਕਾ ਨੂੰ ਹੈ ਭਰਦਾ ਬੰਦਾ ॥
ਬੰਦੇ ਦਾ ਜੇ ਬੰਦਾ ਦਾਰੂ ।
ਮਾੜੇ ਤੇ ਕਿਉਂ ਵਰਦਾ ਬੰਦਾ ॥
ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਦਗਾ ਜਿਸ ਕੀਤਾ ।
ਮੇਰਾ ਸੀ ਉਹ ਘਰ ਦਾ ਬੰਦਾ ॥
ਸਰਦਾ ਨਾ ਉਸ ਕੋਲੋਂ ਕੁਝ ਵੀ ।
ਉਂਝ ਤਾ ਬਣਦਾ ਸਰਦਾ ਬੰਦਾ ॥
ਠਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਬਸ ਅੰਦਰ ਦੇ ।
ਪਾਲੇ ਕੋਲੋਂ ਠਰਦਾ ਬੰਦਾ ॥
ਪੂਜਾ ਵੀ 'ਤੇ ਲੁੱਟਾਂ ਖੋਹਾਂ ।
ਕੀ ਕੀ ਕਾਰੇ ਕਰਦਾ ਬੰਦਾ ॥
ਸਭ ਕੁਝ ਏਥੇ ਰਹਿ ਜਾਣਾ ਪਰ ।
ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਕਰਦਾ ਬੰਦਾ ॥
ਕਤਲ ਕਰੇ ਜੋ ਮਾਨਵਤਾ ਦਾ ।
ਇਕ ਦਿਨ ਖੁਦ ਵੀ ਮਰਦਾ ਬੰਦਾ ॥
ਲਾਲੀ ਨੂੰ ਬਸ ਭਾਊਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ।
ਸੀਸ ਤਲੀ 'ਤੇ ਧਰਦਾ ਬੰਦਾ ॥

Thanks For visiting my blog.

"ਕਵਿਤਾ "

"ਕਵਿਤਾ "

ਜਦ ਵੀ ਕਵਿਤਾ ਪੜਦਾ ਕੋਈ

ਅੰਦਰ ਖਾਤੇ ਲੜਦਾ ਕੋਈ

ਤੱਕੇ ਬਸ ਹੁਣ ਚਾਰ ਚੁਫੇਰਾ

ਖੁਦ ਅੰਦਰ ਨਾ ਵੜਦਾ ਕੋਈ

ਗਜ਼ਲਾਂ ,ਨਜ਼ਮਾਂ ਤੇ ਕਵਿਤਾਵਾਂ

ਦਿਲ ਵਾਲਾ ਹੀ ਪੜਦਾ ਕੋਈ

ਕਵਿਤਾ ਲਿਖਣੀ ਢਾਡੀ ਔਖੀ

ਚੁਣ ਚੁਣ ਅੱਖਰ ਜੜਦਾ ਕੋਈ

ਭੀੜ ਬਣੇ ਜਦ ਲੋਕਾਂ ਉੱਤੇ

ਜਿਗਰੇ ਵਾਲਾ ਖੜਦਾ ਕੋਈ

ਯਾਰ ਬੁਰੇ ਤੋਂ ਦੁਸ਼ਮਨ ਚੰਗਾ

ਦੋਸ਼ ਕਿਸੇ ਸਿਰ ਮੜਦਾ ਕੋਈ

ਮੁਰਸ਼ਿਦ ਦਾ ਲੜ ਫੜ ਕੇ ਲਾਲੀ

ਪੌੜੀ ਪੌੜੀ ਚੜਦਾ ਕੋਈ

Thanks For visiting my blog.

Aug 22, 2012

" ਗ਼ਜ਼ਲ"

" ਗ਼ਜ਼ਲ"

ਤੁਰਿਆਂ ਜੇ ਸਫਰ ਤੇ ਤੂੰ ਚਾਹਾਂ ਦੇ ਕਰਕੇ ।
ਮੰਜਿਲ ਤੋਂ ਨਾ ਭਟਕੀ ਰਾਹਾਂ ਦੇ ਕਰਕੇ ॥

ਫਾਂਸੀ ਤੇ ਚੜਨਾ ਤਾਂ ਹਸ ਹਸ ਕੇ ਚੜਨਾ ।
ਹਿੰਮਤ ਨਾ ਹਾਰੀੰ ਤੂੰ ਸਾਹਾਂ ਦੇ ਕਰਕੇ ॥

ਸੂਰਜ ਤਾਂ ਵੰਡੇ ਸਭ ਨੂੰ ਧੁੱਪ

ਬਰਾਬਰ ।

ਸਾਡੇ ਘਰ ਨਾ ਪੁਜਦੀ ਸ਼ਾਹਾਂ ਦੇ ਕਰਕੇ ॥

ਮੰਜਿਲ ਦੇ ਕੋਲੋਂ ਉਹ ਮੁੜਿਆ ਹਰ ਵਾਰੀ ।
ਪਿੱਛੋਂ ਸੁਣ ਰਹੀਆਂ ਕੁਝ ਆਹਾਂ ਦੇ ਕਰਕੇ॥

ਚਿੰਗਾਰੀ ਸੀ ਅਪਣੀ ਪਿਆਰ ਕਹਾਣੀ ਜੋ।
ਭਾਂਬੜ ਹੋ ਨਿਬ੍ਹੜੀ ਅਫਵਾਹਾਂ ਦੇ ਕਰਕੇ ॥

ਸ਼ਾਇਦ ਮੈਂ ਫੜ ਲੈਂਦਾ ਬਾਂਹ ਤੇਰੀ ਸਜਣਾ ।
ਡਰਿਆ ਸੀ ਮੈਂ ਚੰਦ ਨਿਗਾਹਾਂ ਦੇ ਕਰਕੇ ॥

ਮਾੜਾ ਸੀ ਬੰਦਾ ਹੁਣ' ਬਾਬਾ ' ਹੈ ਬਣਿਆ ।
ਮੰਦਿਰ , ਮਸਜਿਦ ਤੇ ਦਰਗਾਹਾਂ ਦੇ ਕਰਕੇ ॥

ਬਦਨੀਤ ਅਗਰ ਹੁੰਦੇ ਗਮ ਨਾ ਹੋਣਾ ਸੀ ।
ਡੁੱਬੇ ਬੇੜੇ ਨੇਕ ਮਲਾਹਾਂ ਦੇ ਕਰਕੇ ॥

'ਲਾਲੀ' ਤੇਰਾ ਸੱਚ ਅਦਾਲਤ ਦੇ ਅੰਦਰ ।
ਹਰਿਆ ਝੂਠੇ ਚੰਦ ਗਵਾਹਾਂ ਦੇ ਕਰਕੇ॥

" ਗ਼ਜ਼ਲ" -ਜਦ ਵੀ ਸੱਜਣ

Pic from wikipedia.

" ਗ਼ਜ਼ਲ"

ਜਦ ਵੀ ਸੱਜਣ ਨੇੜੇ ਨੇੜੇ ਲਗਦੇ ਨੇ ।
ਲੱਖਾਂ ਜੁਗਨੂੰ ਖਾਬਾਂ ਅੰਦਰ ਸਜਦੇ ਨੇ॥1

" ਗ਼ਜ਼ਲ"